Ksywka: Niki, dla przyjaciół Nikiś
Wiek: 19
Narodowość: Nikiyame ma japońskie korzenie, ale urodziła się i wychowała w Kanadzie. Można więc uznać, że jest pochodzi z Kanady.
Orientacja seksualna: Heteroseksualna.
Urodziny & Znak Zodiaku: 22 listopada, strzelec.
Klasa: IIB
Klub: Klub jeździecki.
Miejsce zamieszkania: do dodania
Charakter: Nikiyame czuje się niekomfortowo w otoczeniu obcych ludzi, nie przepada za tłumami. Wiecznie zamyślona, jakby oddalona od rzeczywistości, która tak naprawdę jest zbyt blisko niej. Często zastanawia się nad pozornie prostymi sprawami, jest trochę niezdecydowana. Stara się być miła dla wszystkich, ewentualnych wrogów zapoznaje ze skrytymi daleko w sobie zasobami sarkazmu. Mimo nieśmiałej natury w dziewczynie drzemie ciekawskość, która zdominowana przez niepewność ukazuje się po dłuższej znajomości. Jak już pozna kilka osób, to czuje się dużo swobodniej. Niki jest wrażliwa, każde słowo bierze do serca. Nie potrafi patrzeć na krzywdę innych, ma po prostu za słabe nerwy. Przez chęć pomocy walczącą z nieśmiałością, Nikiyame często ma wyrzuty sumienia, że nie pomogła. Prawie zawsze znajdzie w sobie resztki nadziei, ale nie potrafi pocieszać ludzi. Ma wtedy dobre chęci, z całego serca chce coś powiedzieć, cóż… kończy się zazwyczaj na niezręcznej ciszy. Zdecydowanie nie należy do takich, którzy od razu zawiązują milion znajomości i są w centrum uwagi, wręcz przeciwnie-podczas gdy inni rozmawiają, czy bawią się, ona zazwyczaj słucha muzyki w samotności. Nie znaczy to jednak, że nie potrzebuje kontaktu z ludźmi, bo tak nie jest. Nikiyame po prostu nie potrafi zawiązywać nowych znajomości i ktoś musi się pofatygować rozpoczęciem rozmowy z nią, aby ją poznać. Nie ma nic przeciwko rozmowie, ale nigdy podchodzi od tak do nieznajomej osoby, jeśli nie musi. Kiedy zaś nie ma wyjścia mówi cicho, nie patrzy w oczy obcym. Czasem jednak przełamuje się i sama z siebie podchodzi do kogoś, ale zdarza się to rzadko. Po przełamaniu przysłowiowych pierwszych lodów Nikiyame otwiera się coraz bardziej, ale trzeba czasu, aby zaufała całkowicie. Jeśli jednak już to zrobi staje się zupełnie inna, niż na początku znajomości. Wtedy staje się dość wesołą osóbką, na której naprawdę można polegać. Nigdy nie wydaje powierzonych jej tajemnic.
Dziewczyna boi się ciemności. Często ma problemy z zaśnięciem, nie może oglądać horrorów, bo później całą noc nie śpi. Czasem dochodzi to do tego stopnia, że płacze z zapaloną lampką i boi się ruszyć z łóżka. Nikiyame ma tak od dziecka, jednak nigdy jeszcze nie była z tym u psychologa, gdyż uważała, że to niepotrzebne i poradzi sobie sama. W sumie zawsze tak było, zawsze musiała samodzielnie rozwiązywać swoje problemy, nie próbowała już nawet nikogo o nich mówić, bo bała się, że ktoś ją wyśmieje. Nienawidzi występów publicznych, jak i czytania, czy mówienia czegoś przed całą klasą.
Czarnowłosa kocha zwierzęta. Przy nich zawsze czuła się lepiej niż przy ludziach, może dlatego, że jej nie oceniają, nie zwracają uwagi na to, co mówi, lub raczej… czego nie mówi. Pasją dziewczyny jest jeździectwo-jeździ od blisko dziesięciu lat i ma konia, karosrokatego wałacha o imieniu Hauru. Naturalnym jest zatem, że dużo czasu spędza w akademickiej stajni. Lubi panujący tam spokój i ciszę, często przychodzi tam po prostu posiedzieć wśród koni. W miejscach innych niż stajnia, czy gdzieś w naturze, musi czegoś słuchać, więc nieodłączne są jej małe, czarne słuchawki, z którymi chodzi dosłownie wszędzie. Muzyka jest swego sposobu częścią jej, bo towarzyszy jej praktycznie odkąd pamięta. Nikiyame gustuje w różnych typach muzyki, często lubi posłuchać smutnych piosenek. Poza jeździectwem i muzyką dziewczyna lubi rysować i dość dobrze jej to wychodzi. Jeśli już coś tworzy, to jest to zazwyczaj szkic. Oprócz tego jest zaczytana, czyta wtedy, kiedy może, najlepiej ze słuchawkami w uszach. Zupełnie nie potrafi za to śpiewać. Gdy znajdziesz ją nad książką z muzyką, zapewne nie zwróci na ciebie uwagi, bo będzie całkowicie zatopiona w swoim świecie.
Pomimo, że dziewczyna jest nieśmiała, jest także uparta. Potrafi zawzięcie, chociaż po cichu dążyć do celu. Umie też pokazać, że jej zależy, ale zapewne zrobi to dość niepewnie. Nigdy nie należała do tych głośnych grup w klasie, które wszystko wywalczą krzykiem czy długim upominaniem się. Niki uważa, że już na początku roku klasa samoczynnie dzieli się na swego rodzaju dzielnice, do których należą poszczególne osoby. Ona zazwyczaj tworzy jedną, malutką, nic nie znaczącą dzielniczkę sama i jej to odpowiada, jednak raczej nie ma nic przeciwko temu, aby ktoś do niej dołączył, ale czy znajdzie się osoba, która chciałaby…?
Aparycja: Dziewczyna ma delikatne rysy twarzy, którą zdobią czarne, długie włosy. Nosi je prawie zawsze rozpuszczone, czasem jednak lubi wiązać je w warkocz. Czarna, niedokładnie przycięta grzywka opada jej na czoło, czasem przysłaniając lekko szarozielone oczy. Ubiera się na czarno, mimo to od czasu do czasu nie pogardzi innymi kolorami. Gustuje jednak w ciemnych barwach. Zazwyczaj zakłada czarne jeansy, do tego bluzkę tego samego koloru. Skóra dziewczyny jest jasna, można wręcz powiedzieć blada. Nikiyame jest dość szczupła i niska, ma zaledwie 157 centymetrów wzrostu, a waży około 49 kilogramów.
Zauroczenie: Brak.
Chłopak/Dziewczyna: Również brak.
Przyjaciele: Nie za szybko? Nie ma jeszcze, z jej osobowością raczej prędko nie znajdzie.
Wrogowie: Na razie nie ma, gdyż dopiero dołączyła, a poza tym jakoś jej nie śpieszno do uzyskiwania wrogów.
Zainteresowania: Na pierwszym miejscu oczywiście jeździectwo, później czytanie, rysowanie, muzyka.
Rodzina: Nikiyame nie ma dobrych kontaktów z matką o imieniu Ariane, która jest jedną z przyczyn jej nieśmiałości. Ojca nie znała.
Głos: Meg&Dia-Monster
Lubi: jazdę konną, konie, kakao, czekoladę, uwielbia wręcz chodzić nad wszelkiego rodzaju naturalne zbiorniki wodne, rysować, słuchać muzyki, jeść słodycze, chodzić na długie spacery (z muzyką rzecz jasna), czytać (zwłaszcza fantastykę), nosić bluzy, oglądać stare bajki, smutne piosenki (wesołe też), mówiłam już o słuchaniu muzyki…?
Nie lubi: fałszywości, aroganckich, odnoszących się w stosunku do innych z taką wyższością osób, ciemności, niezręcznej ciszy (chociaż musiała się już do niej przyzwyczaić…), strachu (który także jej towarzyszy), disco polo, zbyt natrętnych osób, ludzi traktujących innych lub zwierzęta jak rzeczy.
Inne:
-nigdy nie bała się pająków ani węży.
-kiedyś chciała mieć jaszczurkę.
-myśli nad zrobieniem sobie gdzieś małego tatuażu.
-czasem sprawia wrażenie zrezygnowanej.
-nie przepada za pracą w grupach, zwłaszcza, jak nie zna osób, z którymi jest.
-jej ulubiony kolor to zielony, ale nie podobają jej się rzeczy tej barwy.
-osoby znęcające się nad zwierzętami czy ludźmi skreśla od razu.
-jest tolerancyjna.
-ma konia; karosrokatego wałacha imieniem Hauru. Ośmiolatek jest mieszanką coba irlandzkiego i holenderskiego konia gorącokrwistego (kwpn). Przyjazny charakter, ciekawskość, żywiołowość i ogromny zapał do pracy czynią go prawie idealnym towarzyszem dla Nikiyame. Prawie idealnym, bo, jakby nie patrzeć, jest jeszcze młody i ma sporo wad, do których można zaliczyć między innymi niecierpliwość, objawiającą się głównie na treningach skokowych, kiedy to zbyt nakręca się na przeszkody i czasem skraca zakręty. Srokacz często za bardzo ekscytuje się w terenie, czasami też jest zbyt rozkojarzony na treningach. Niekiedy ukazuje swoją wewnętrzną upartość, złapanie go z pastwiska to robota na dość długi czas. Wady te Hauru wynagradza obszernymi, wygodnymi chodami i płynną techniką skoku. Jest też stosunkowo posłuszny, czasem tylko mu odbija…
-prawie zawsze ma na sobie bluzę, chyba że jest gorąco.
Inne zdjęcia: X
Steruje: basiak [hw]
Wiek: 19
Narodowość: Nikiyame ma japońskie korzenie, ale urodziła się i wychowała w Kanadzie. Można więc uznać, że jest pochodzi z Kanady.
Orientacja seksualna: Heteroseksualna.
Urodziny & Znak Zodiaku: 22 listopada, strzelec.
Klasa: IIB
Klub: Klub jeździecki.
Miejsce zamieszkania: do dodania
Charakter: Nikiyame czuje się niekomfortowo w otoczeniu obcych ludzi, nie przepada za tłumami. Wiecznie zamyślona, jakby oddalona od rzeczywistości, która tak naprawdę jest zbyt blisko niej. Często zastanawia się nad pozornie prostymi sprawami, jest trochę niezdecydowana. Stara się być miła dla wszystkich, ewentualnych wrogów zapoznaje ze skrytymi daleko w sobie zasobami sarkazmu. Mimo nieśmiałej natury w dziewczynie drzemie ciekawskość, która zdominowana przez niepewność ukazuje się po dłuższej znajomości. Jak już pozna kilka osób, to czuje się dużo swobodniej. Niki jest wrażliwa, każde słowo bierze do serca. Nie potrafi patrzeć na krzywdę innych, ma po prostu za słabe nerwy. Przez chęć pomocy walczącą z nieśmiałością, Nikiyame często ma wyrzuty sumienia, że nie pomogła. Prawie zawsze znajdzie w sobie resztki nadziei, ale nie potrafi pocieszać ludzi. Ma wtedy dobre chęci, z całego serca chce coś powiedzieć, cóż… kończy się zazwyczaj na niezręcznej ciszy. Zdecydowanie nie należy do takich, którzy od razu zawiązują milion znajomości i są w centrum uwagi, wręcz przeciwnie-podczas gdy inni rozmawiają, czy bawią się, ona zazwyczaj słucha muzyki w samotności. Nie znaczy to jednak, że nie potrzebuje kontaktu z ludźmi, bo tak nie jest. Nikiyame po prostu nie potrafi zawiązywać nowych znajomości i ktoś musi się pofatygować rozpoczęciem rozmowy z nią, aby ją poznać. Nie ma nic przeciwko rozmowie, ale nigdy podchodzi od tak do nieznajomej osoby, jeśli nie musi. Kiedy zaś nie ma wyjścia mówi cicho, nie patrzy w oczy obcym. Czasem jednak przełamuje się i sama z siebie podchodzi do kogoś, ale zdarza się to rzadko. Po przełamaniu przysłowiowych pierwszych lodów Nikiyame otwiera się coraz bardziej, ale trzeba czasu, aby zaufała całkowicie. Jeśli jednak już to zrobi staje się zupełnie inna, niż na początku znajomości. Wtedy staje się dość wesołą osóbką, na której naprawdę można polegać. Nigdy nie wydaje powierzonych jej tajemnic.
Dziewczyna boi się ciemności. Często ma problemy z zaśnięciem, nie może oglądać horrorów, bo później całą noc nie śpi. Czasem dochodzi to do tego stopnia, że płacze z zapaloną lampką i boi się ruszyć z łóżka. Nikiyame ma tak od dziecka, jednak nigdy jeszcze nie była z tym u psychologa, gdyż uważała, że to niepotrzebne i poradzi sobie sama. W sumie zawsze tak było, zawsze musiała samodzielnie rozwiązywać swoje problemy, nie próbowała już nawet nikogo o nich mówić, bo bała się, że ktoś ją wyśmieje. Nienawidzi występów publicznych, jak i czytania, czy mówienia czegoś przed całą klasą.
Czarnowłosa kocha zwierzęta. Przy nich zawsze czuła się lepiej niż przy ludziach, może dlatego, że jej nie oceniają, nie zwracają uwagi na to, co mówi, lub raczej… czego nie mówi. Pasją dziewczyny jest jeździectwo-jeździ od blisko dziesięciu lat i ma konia, karosrokatego wałacha o imieniu Hauru. Naturalnym jest zatem, że dużo czasu spędza w akademickiej stajni. Lubi panujący tam spokój i ciszę, często przychodzi tam po prostu posiedzieć wśród koni. W miejscach innych niż stajnia, czy gdzieś w naturze, musi czegoś słuchać, więc nieodłączne są jej małe, czarne słuchawki, z którymi chodzi dosłownie wszędzie. Muzyka jest swego sposobu częścią jej, bo towarzyszy jej praktycznie odkąd pamięta. Nikiyame gustuje w różnych typach muzyki, często lubi posłuchać smutnych piosenek. Poza jeździectwem i muzyką dziewczyna lubi rysować i dość dobrze jej to wychodzi. Jeśli już coś tworzy, to jest to zazwyczaj szkic. Oprócz tego jest zaczytana, czyta wtedy, kiedy może, najlepiej ze słuchawkami w uszach. Zupełnie nie potrafi za to śpiewać. Gdy znajdziesz ją nad książką z muzyką, zapewne nie zwróci na ciebie uwagi, bo będzie całkowicie zatopiona w swoim świecie.
Pomimo, że dziewczyna jest nieśmiała, jest także uparta. Potrafi zawzięcie, chociaż po cichu dążyć do celu. Umie też pokazać, że jej zależy, ale zapewne zrobi to dość niepewnie. Nigdy nie należała do tych głośnych grup w klasie, które wszystko wywalczą krzykiem czy długim upominaniem się. Niki uważa, że już na początku roku klasa samoczynnie dzieli się na swego rodzaju dzielnice, do których należą poszczególne osoby. Ona zazwyczaj tworzy jedną, malutką, nic nie znaczącą dzielniczkę sama i jej to odpowiada, jednak raczej nie ma nic przeciwko temu, aby ktoś do niej dołączył, ale czy znajdzie się osoba, która chciałaby…?
Aparycja: Dziewczyna ma delikatne rysy twarzy, którą zdobią czarne, długie włosy. Nosi je prawie zawsze rozpuszczone, czasem jednak lubi wiązać je w warkocz. Czarna, niedokładnie przycięta grzywka opada jej na czoło, czasem przysłaniając lekko szarozielone oczy. Ubiera się na czarno, mimo to od czasu do czasu nie pogardzi innymi kolorami. Gustuje jednak w ciemnych barwach. Zazwyczaj zakłada czarne jeansy, do tego bluzkę tego samego koloru. Skóra dziewczyny jest jasna, można wręcz powiedzieć blada. Nikiyame jest dość szczupła i niska, ma zaledwie 157 centymetrów wzrostu, a waży około 49 kilogramów.
Zauroczenie: Brak.
Chłopak/Dziewczyna: Również brak.
Przyjaciele: Nie za szybko? Nie ma jeszcze, z jej osobowością raczej prędko nie znajdzie.
Wrogowie: Na razie nie ma, gdyż dopiero dołączyła, a poza tym jakoś jej nie śpieszno do uzyskiwania wrogów.
Zainteresowania: Na pierwszym miejscu oczywiście jeździectwo, później czytanie, rysowanie, muzyka.
Rodzina: Nikiyame nie ma dobrych kontaktów z matką o imieniu Ariane, która jest jedną z przyczyn jej nieśmiałości. Ojca nie znała.
Głos: Meg&Dia-Monster
Lubi: jazdę konną, konie, kakao, czekoladę, uwielbia wręcz chodzić nad wszelkiego rodzaju naturalne zbiorniki wodne, rysować, słuchać muzyki, jeść słodycze, chodzić na długie spacery (z muzyką rzecz jasna), czytać (zwłaszcza fantastykę), nosić bluzy, oglądać stare bajki, smutne piosenki (wesołe też), mówiłam już o słuchaniu muzyki…?
Nie lubi: fałszywości, aroganckich, odnoszących się w stosunku do innych z taką wyższością osób, ciemności, niezręcznej ciszy (chociaż musiała się już do niej przyzwyczaić…), strachu (który także jej towarzyszy), disco polo, zbyt natrętnych osób, ludzi traktujących innych lub zwierzęta jak rzeczy.
Inne:
-nigdy nie bała się pająków ani węży.
-kiedyś chciała mieć jaszczurkę.
-myśli nad zrobieniem sobie gdzieś małego tatuażu.
-czasem sprawia wrażenie zrezygnowanej.
-nie przepada za pracą w grupach, zwłaszcza, jak nie zna osób, z którymi jest.
-jej ulubiony kolor to zielony, ale nie podobają jej się rzeczy tej barwy.
-osoby znęcające się nad zwierzętami czy ludźmi skreśla od razu.
-jest tolerancyjna.
-ma konia; karosrokatego wałacha imieniem Hauru. Ośmiolatek jest mieszanką coba irlandzkiego i holenderskiego konia gorącokrwistego (kwpn). Przyjazny charakter, ciekawskość, żywiołowość i ogromny zapał do pracy czynią go prawie idealnym towarzyszem dla Nikiyame. Prawie idealnym, bo, jakby nie patrzeć, jest jeszcze młody i ma sporo wad, do których można zaliczyć między innymi niecierpliwość, objawiającą się głównie na treningach skokowych, kiedy to zbyt nakręca się na przeszkody i czasem skraca zakręty. Srokacz często za bardzo ekscytuje się w terenie, czasami też jest zbyt rozkojarzony na treningach. Niekiedy ukazuje swoją wewnętrzną upartość, złapanie go z pastwiska to robota na dość długi czas. Wady te Hauru wynagradza obszernymi, wygodnymi chodami i płynną techniką skoku. Jest też stosunkowo posłuszny, czasem tylko mu odbija…
-prawie zawsze ma na sobie bluzę, chyba że jest gorąco.
Inne zdjęcia: X
Steruje: basiak [hw]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz