Ksywka: Od kiedy tylko pamięta była nazywana Czaplą,
zarówno przez znajomych z osiedla, jak i później przez swoich
rówieśników w szkole. Oczywiście ta ksywka bierze się głównie od
nazwiska. Niektóre osoby próbowały znaleźć jakieś niezbyt przychylne
powiązania tj.: samotniczy tryb życia, który nawiązywał do spokojnej
natury dziewczyny, która nie była akceptowana przez ekstrawertyczne
środowisko i czasami zarzucano jej dwulicowość ze względu właśnie na
czaple. Jej dobrzy przyjaciele częściej zwracają się do niej Roza.
Wiek: Rozalia ma za sobą już 19 lat.
Narodowość: Polka.
Rzadko się przyznaje do tego. Mimo, że zna historię i wie, jak dumna
powinna być ze swojego narodu, to jednak jest świadoma, że ludzie z
innych krajów nie zawsze mają dobre mniemanie o Polakach i często już na
starcie skreślają osoby tej narodowości.
Orientacja seksualna: Homoseksualna.
Ma ogromną awersję do mężczyzn i... oczywiście nie przyzna się do tego,
że boi się związku z mężczyzną i to raczej wątpliwe, by jakikolwiek
zwrócił uwagę na dziewczynę, która wygląda jak facet. No i... według
niej to nieekonomiczne.
Urodziny & Znak Zodiaku: 23 sierpnia & Lew
Klasa: IIB
Klub: Klub jeździecki, odwiedza również Klub Miłośników Sztuki.
Miejsce zamieszkania: do dodania
Charakter: Rozalia
jest naprawdę wyjątkową osobą albo raczej... dziwną, jeśli chodzi o
spojrzenie społeczeństwa na jej osobę. Przecież kto to widział, aby
dziewczyna jak chłopak wyglądała i się zachowywała? Ano, jest możliwe.
Od dziecka nie gustowała w dziewczęcych zabawach. Bawiła się przy
kuchence udając Makłowicza, budowała fortece i stadniny z drewnianych
klocków ( LEGO było oblężone przez chłopaków ) lub siedziała przy ławce i
rysowała jakieś cuda niewidy. Nie była lubiana przez dziewczyny, więc
zadawała się z chłopakami. Z czasem zaczęła się ubierać i zachowywać jak
chłopak, więc tym bardziej wzmożona się nienawiść płci pięknej do
Rozalii. Później już wszyscy uznali ją za dziwadło. Dziewczyny,
chłopaki, nauczyciele, rodzice. Nie miała w życiu łatwo. Zawsze musiała
liczyć wyłącznie na siebie i swoje umiejętności. I tak zostało jej do
dzisiejszego dnia. Nigdy nie prosi nikogo o pomoc, a jeżeli już musi to
robi to z ogromnym trudem. Często odmawiano jej pomocy, dlatego uważa to
po prostu za niepotrzebny trud. Sama zaś narzuca innym swoją pomoc i
byłaby w stanie zrobić coś za kogoś, byleby było dobrze. Przez to
jakakolwiek praca w grupie jest dla niej katorgą. Słabe kontakty z
ludźmi i ten wrodzony indywidualizm nie sprzyjają tego typu projektom. W
takich momentach, kiedy ktoś wymaga od niej na przykład pracy w grupie,
uwalnia się jej bunt. Od razu zaczyna dyskusję, która w zaskakująco
szybkim tempie zmienia się w dosyć głośną wymianę zdań prowadzącą powoli
do rękoczynów, ale Roza już woli przewrócić ławkę lub kosz na śmieci
niż kogoś uderzyć... chyba, że ten ktoś naprawdę bardzo jej się narazi.
Wtedy nie ma już zmiłuj. Bardzo trudno jest doprowadzić ją do takiego
stanu, kiedy mogłaby komuś zrobić poważną krzywdę, ale powstrzymanie jej
w takim momencie również jest prawie niewykonalne. Zacznie trzeźwo
myśleć dopiero po fakcie. Z natury jest osobą, która jest w stanie wiele
rzeczy przemyśleć sto razy i rozważyć każde za i przeciw. Do swojej
przyszłości podchodzi bardzo ekonomicznie. Robi to, co się opłaca
bardziej. To ekonomiczne myślenie nie odejmuje jej wcale tej wewnętrznej
czułości, którą chce przekazać każdemu w mniej lub bardziej zauważalny
sposób. Jest bardzo kochającą osobę, ale jeśli chodzi o jej bezpieczną
przyszłość, musi również rozważać wszystko pod tym względem. Wbrew
pozorom jest naprawdę niesamowicie wrażliwą osobą, która przyjmuje pewne
słowa za bardzo do siebie... szczególnie takie, które padają z ust osób
bardzo jej bliskich. Są one dla niej tak bolesne, że w szale rozpaczy
może sobie zrobić krzywdę. Ma nie wielu prawdziwych przyjaciół i ludzi,
na których zawsze może liczyć. Nie chce ich tracić, ale wie, że przez
swój specyficzny charakter bardzo trudno jest jej zjednywać sobie ludzi.
Prędzej ich do siebie zniechęca... szczególnie jeśli chodzi o
rówieśników. Ma dorosłe myślenie przez co nie jest rozumiana przez
większość osób jej wieku. Podczas, gdy one robią głupoty, których w
przyszłości będą żałować, ona już wie, że to głupie i stara się oddalać
od takiego środowiska. To powoduje, że nie ma dobrego języka z
rówieśnikami i tym samym czuje się po prostu osamotniona. Owszem, jest
chętna do rozmowy i pomocy, ale...co z tego, jeśli ma zupełnie odmienne
poglądy od drugiej osoby. Obydwie czują się źle, więc cała relacja jest w
większości wymuszona. To naprawdę jest bardzo bolesne, jednak Rozalia
nie okazuje tego zbyt często. Zawsze stara się uśmiechać i tryskać
energią, by inni mogli podładowywać akumulatory, ale większość ludzi
kocha narzekać i " umierać " każdego dnia. I te narzekania z kolei
przechodzą na Rozalię, która z każdym kolejnym słowem więdnie, jak polny
kwiatuszek. Ona jest cała jak polny kwiat. Raz aż bije po oczach
kolorem sięgając do słońca, a raz moknie skulona w szarościach deszczu.
Jest bardzo zmienna. Zupełnie jak pogoda w górach, ale nigdy nie zmienia
się jej uczucie do pewnych osób i mimo złych nastrojów robi wszystko,
by nie wyżywać się na ukochanych osobach.Dziwne w jej wieku jest również
to, że bardzo lubi się uczyć. Uważa na lekcjach, robi skrupulatnie
notatki i chętnie zgłasza się do odpowiedzi, podczas gdy większość
zbiera jedynki jak znaczki pocztowe. Interesuje ją otaczający świat i
bardzo lubi go poznawać. Ma wiele pytań, ale nie zadaje ich na forum.
Zawsze podchodzi do nauczycieli prywatnie i zadaje im owe pytania na
osobności. Poza tym ma bardzo wiele zainteresowań i jest otwarta na
każde nowe. Chętnie próbuje nowych rzeczy i choć jest bardzo nieśmiała
to walczy z przełamywaniem się i poznawaniu. Każdy ma prawo się mylić i
zadawać pytania, ale czasami za to można oberwać niezłego karniaka na
jakimś portalu społecznościowym, więc trzeba uważać. Poza tym... Rozalia
bywa bardzo dziecinna, więc musi uważać podwójnie, by nie dać się
przyłapać na pewnych swoich zwyczajach.
Aparycja: Rozalia
ma 166 cm wzrostu i wagę 50 kg. Została przez naturę obdarowana nie lada
kształtami, ale stara się je ukrywać na wszelakie sposoby i to jej się
udaje. Poświęca temu wiele czasu i siły, by należycie się przygotować do
wyjścia do szkoły czy na miasto. Jej szafa obecnie posiada głównie
męskie stroje. Uwielbia koszule, krawaty, garnitury, marynarki i
wszelakie inne elementy męskiej garderoby. Znajdują się tam również
bokserki i sportowa bielizna. Twarz Rozy ma kształt owalu z wyraźnie
zaostrzoną brodą. Zaopatrzona jest w ametystowe oczy, które oczywiście
nie są naturalne. Jej naturalny kolor oczu to brązowy. Zwykły, niczym
się nie wyróżniający brąz. Poza tym również średniej wielkości nosek,
który jest raczej bardzo zwykły i nie rzucający się w oczy oraz drobne
usta. Jej włosy są w kolorze popielatym i sięgają jej do łopatek, ale
mimo to i tak zawsze są spinane, by robić wrażenie krótszych. Jej
naturalny kolor włosów to jasny brąz.
Roza jest dobrze zbudowana.
Lubi sport, dlatego ma wyrobione mięśnie praktycznie w każdej części
ciała oprócz pośladków. Można powiedzieć, że wyjątkowo chroni je przed
jakąkolwiek zmianą. Poza tym jej ciało posiada również pewien kontrast,
mianowicie jej dłonie należą do raczej drobnych, zaś jej numer buta to
40-41.
Zauroczenie: Na pewno znajdzie się jakaś kraszi, ale Rozalia w życiu nie podejdzie zagadać. To dla niej prawie, jak skazanie na śmierć.
Dziewczyna/chłopak: Brak... niestety.
Przyjaciele: Ma
swoją ekipę, ale poza szkołą. Na dodatek... każde z nich poszło gdzie
indziej, więc trudno jest im się zgadać na wspólne spotkanie. Jej
najlepsza przyjaciółka – Justyna – mieszka niedaleko akademii, dlatego
spotykają się częściej.
Wrogowie: Rozalia raczej nie posiada szczególnych wrogów. Nikomu nie miała okazji się narazić tak bardzo, by bać się zmrużyć oczy w nocy.
Zainteresowania: Sztuka,
muzyka, jazda konna, siatkówka, wspinaczka, kinematografia, aktorstwo,
literatura, poezja, moda azjatycka, kultura Dalekiego Wschodu, ekologia,
przyroda, podróże, gra na gitarze, taniec artystyczny i hip-hop, języki
obce
Rodzina: Mama i tata. Nie posiada rodzeństwa.
Głos:Donatan Cleo - Sztorm
Lubi: Naturę,
k-pop, konie, książki, anime, mangi, język francuski, sztukę
nowoczesną, kolorowe karteczki, pluszaki, bibeloty, notatniki,
truskawki, kiwi, ogórki, słodycze, słoneczną wiosenną pogodę, sport,
Azjatów, wszelakie zbiorniki wodne
Nie lubi: Głośnych i
zatłoczonych miejsc, narkotyków, alkoholu, papierosów, ludzi bez
ambicji, płytkich lasek, swojej rodziny, chałwy, pietruszki, selera,
romansideł, sprzątać po kimś, bałaganu, rasizmu, nietolerancji, egoizmu.
Inne:
- Nie potrafi tańczyć, kiedy ktoś na nią patrzy.
- Nie wstydzi się śpiewać tylko przy Justynie.
- Bywa, że jest bardzo leniwa i nie chce jej się nawet odrobić zadań domowych.
- Często ma bardzo dziwne sny, nad którymi nie panuje.
- Nie ma szczęścia do elektroniki.
- Ma bardzo unikalny głos, który pasuje zarówno do wokalu, jak i do rapu.
Steruje: Lunativ
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz